Ne iş olsa yaparım ağbiiiii

Biliyoruum ,biliyorum kayıbım kaç gündür,ama dediydim öteki kuzene geçtim,kendi bilgisayarımı diğer kaldığım yerde bıraktım,sevmiyorum başkasının bilgisayarında da blog yaziim..Yarı eşyam burda yarı eşyam orda,tam bi göçebe hayatındayım 15 gündür.Benim ne derdim var İstanbulda sürünmekteyim,sorar iseniizzz???İş anam iş.Mezun oldum Haziran'da ya o zaman da beri oturuyodum memlekette totomun üstünde.Kaiyer netten cv yolla,yenibiriş.com'un başında sabahla,baktım olmuyo.Kalktık geldik birebir kapı aşındıralım diye,daşı dopraa altın şehre.15 gün ordan görüşme talep et,araya bilmemkim hatrı sok,şu adrese cv yolla du bide şuraya yollayla geçti de ses çıkmadı ,ben bile kestiydim umudu gezmeye tozmaya alışverişe,İstanbul pazarlarına vurduydum bikaç post önce hatırlicanız gibi.

İki gün önce dedik ki artık dönek gidek Ankaraya burdan.Aradık taradık çıkmadı iş miş .Ben de Ankara ekürisine dedim haftasonu ordayım hazırlanın kopacaaaaz.Yemin ederim şu İstanbul seyahatim süprislerle dolu oldu,iki kişiyle buluşayım program yapayım dedim garip bi şekilde kaderin cilveleriyle olmadı.Şimdi de bu.Tam dönüş planına geçtiydim ki sabahnan zır zır öten telefona kalktım(sabah dediğim de 11 o saatte hala uykulu bi sesle telefon açan adam ne kadar iyi intiba bırakmıştır gerçi tartışılır da:P)

Gazelle Hanımla (bide bana hanım denince bi komiğime gidiy ki)mı görüşüyorum.Ben bilmemne şirketinden falanca hanım.Cvinizi inceledik diye makineli tüfeğe bağlamış gibi bi başladı,bütün hayatımı sorguladı telefonda yeminle.Öss tercihiniz bilinçli miydi'den,voleybolu niye bıraktınıza kadar.Sonra bütün gün gönderdikleri maillere cevap ver,yok cv'nin şurası olmamış revize et bi daha gönderle geçti.Ben de arada kaldım Avrupa yakasında kalıyorum.Bunların genel merkez avrupadaymış ama o akşam yapılan plana göre avrupaya geçicem.Nerde ikamet ediosunuz deyince Anadoludayım dedim.Neyse orda da bi merkezimiz var,orda alalım sizi mülakata dedi hatun apla.İyi dedim.Dayımgile'e haber ettik gel bizi al diye,Bu da düştü yola.

Sardı mı beni ikinci telaş.Amaaan nasolsa çağırmıyolar,ko tötüne rahvan gitsin diye bütün paraları zuttirik zuttirik kıyafetlere sıvadım,iş görüşmesine gidecek edepli hiçbişeyim yok.Dedim yeni aldığım kırmızı gömleği giyerim olur,altına kumaş pantolon lazım.Benim de hayatta yoktur öle şeyim.Nefret ederim.Acaip de mal durur benim üstümde öle şeyler.Çalışma hayatıyla ilgili herşeyi geç,en büyük korkulu rüyam zaten iş kadını kıyafetleri,kumaş pantolonlar döpyesler falan.Bi işim olsun kot conversele gideyim,tek isteğim o.Ha bi de bissürü yakışıklı ossun ofiste(sübaneke amin diesim geldi osuruktan teyyare gibi hehehe)Şu isteklerimden ne kadar profesyonel bi mantaliteye sahibim anlaşılmıştır herhal :DDDDNeyse dayımın gelmesine ramak kalmış,bulduğum ilk tükana daldım.Askıda ne kadar sevimsiz siyah pantolon varsa topladığım gibi kabine attım kendimi.Anam bi yandan kıçımı pantolona sığdırmaya çalışıyorum bi yandan telefonum çalıyo zutturi zutturi.Aha tam sıçtım.Açtım dayım arıyo,haydi geldim diye tamam dedim 5 dakkaya geliyorum.Dua ediyorum şu pantolonu çekiyim olsun ışık hızıyla çıkayım dükkandan.Zuttiri zuttiri gene çaldı telefon.Okkalı küfrü savurdum artık.Ama meğersem iş görüşmesine çağıran ablaymış.Bi yandan pantolon düğmesiyle boğuşuyorum.Bi yandan Anadolu'daki görüşme yeri olmuyomuş,Avrupadaki olcakmış onu haber veriyomuş,saat kaç uygunmış diye soruları ardı arkasına sıralıyo.Anaaam dayıma ne dicem,adam geldi kapıda.Mecbur tamam gelirim dedim,kapadım teli,eş zamanlı pantolona girdim aynı ışık hızıyla nası durduğuna bile bakmadan kasada aldım soluğu.Allahtan dayım problem çıkarmadı,götürürüm ben seni dedi,öle kalktık geldik.

Şaka maka,hayatımın ilk ciddi iş görüşmesine gidiyorum sanırım yarın.Nasıl olcak çok merak ediyorum.Bi yere bağlanicak mı,ordan çıkarken bi işim mi olcak,yoksa mülakat sadece bloğa malzeme olmakla mı kalıcak????Dınınınıııın az sora beni, bekleyin anacım,ha bide şans diliyverin bi zahmet.:)))